het aftellen is begonnen

Hallo Allemaal,

het is alweer en tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven.

Stage is weer begonnen en het is ontzettend druk. Er zijn namelijk een aantal begeleiders weggegaan waardoor er een paar groepen geen vaste leiders meer hebben. Dit moet nu worden opgelost door ons. Dat is soms best nog wel eens moeilijk. Zo stonden ik en nog iemand op de gele groep. Wij dachten nou dat lukt ons vast wel. Nou dat konden we vergeten. De kinderen luisterden allemaal niet. Ze waren ontzettend druk en niet bereid hun huiswerk te maken. Het was een grote chaos. Daarbij komt ook kijken dat wij de taal niet goed spreken waardoor de kinderen soms niet weten wat wij zeggen en wij begrijpen hun ook niet altijd. Er was een kindje bij en die wilde echt niet luisteren. Hij wilde zijn eten niet op eten en pakte al het speelgoed van de andere kinderen af. Eerlijk is eerlijk wist ik niet meer wat ik er mee aan moest. Gelukkig was ik niet de enige want een andere begeleider wist er ook geen raad mee. Het kind bleef maar huilen maar luisteren ho maar. Ik heb hem uiteindelijk bij een andere tante gezet. gelukkig hebben ik en de andere stagiere de dag op de gele groep overleeft, Hoe? dat moet je ons niet vragen hihi.
Op vrijdag was er door een andere stagiere een voetbaltoernooi georganiseerd, hartstikke leuk natuurlijk. Ik besloot om met een klein jongetje er naar toe te gaan. Maar merkte al gauw dat het jongetje zich niet goed voelde. Ik voelde even aan zijn hoofdje en het jongetje was net een kacheltje. Het jongetjes was egt ziek. Dus ik besloot om het jongetje mee terug te nemen. Het jongetje was helemaal slap en zijn oogjes stonden dof... het was zooo zielig. Toen kwam toch een beetje het moederinstinct naar boven.. Ik heb het jongetje samen met een iemand anders op een kussen gelegd en hem wat water gegeven. Het jongetje kon nu lekker slapen. Ik maakte me wel een klein beetje zorgen want het jongetje gloeide echt heel erg. De moeder van het jongetje was al de hele dag niet te bereiken. Wij hebben toen besloten om maar voor hem te zorgen... het was zooo zielig ik had het zo van hem over willen nemen.

Ook heb ik hier koningsdag meegemaakt. Wat is dat bijzonder om dat hier in Curacao mee te maken. Bij ons in de straat was er een evenement. Heel de straat was versierd en overal was muziek. Wij hadden perfect uitzicht vanuit het balkon. In Punda was er ook van alles te zien. We zijn er even doorheen gelopen maar het was zo warm dat we het snel gezien hadden en we ons weer snel terug haasten naar huis. Het grappige is dat je koningsdag viert maar helemaal geen koning ziet, we hebben namelijk geen tv dus we wisten totaal niet wat er in Nederland gebeurde.

Ook heb ik voor het eerst moederdag gemist in Nederland. Dat is ook heel erg raar. Gelukkig had mijn lieve broer een cadeau voor mama geregeld dus daar hoefde ik me geen zorgen over te maken. Ik had mama wel een leuke kaart gestuurd met wat lieve woorden. Maar op stage werd er natuurlijk ook moederdag gevierd. We zijn weken bezig geweest met de voorbereidingen. Zo was er voor de kleuters en de gele groep een speciaal moederdaglied. Door een aantal dames werd er blokfluit gespeeld, door aan aantal dames een mooie dans opgevoerd en het bellekoor werd gedaan. Dit gingen de kinderen de zaterdag voor moederdag opvoeren aan hun moeders. We hadden aan tante Emma aangeboden om te komen helpen. Nou dat hebben we geweten, we waren die avond meer van de catering dan dat we konden genieten van de acts die alle kinderen opvoerden. Alle moeders kregen wat lekkers te eten en alle moeders kregen een zak met allemaal lekker douchespullen. Die douchespullen hebben ik en een ander meisje overigens de hele donderdagmiddag in zitten pakken. In totaal moesten we 152 moeder cadeau's inpakken. Dat was een hels karwij maar de moeders waren er heel blij mee en daar doen het toch uiteindelijk voor.
Oja ook hadden we alle kinderen op de foto gezet met een hartje met daarop de tekst voor de liefste mama. Super schattig om al die kindjes op de foto te zetten.

Ik zit hier nu 2 en halve maand en wat gaat de tijd snel. Over ruim anderhalve maand ga ik alweer terug naar Nederland. Ik had nooit verwacht dat de tijd hier zo snel zou gaan. Ik weet nog precies de dag dat ik aankwam, dat lijkt egt pas 3 weken geleden maar het is toch egt al 2 en halve maand geleden. Over een maand komt mijn lieve mama voor de tweede keer en deze keer neemt ze een andere tante mee. Ook hier kijk ik weer erg naar uit.

Dit was het weer voor nu....

Xxxx